Pong Za Restaurant / ร้านอาหาร ปอง ซา

เปิด 7.00 น. -10 .00 น. สำหหรับอาหารเช้า
เปิด 11.00 น. - 21.00 น. สำหรับอาหารตามเมนู
ร้านอาหารปอง ซา เป็นร้านอาหารของ บ่อเกลือ วิว รีสอร์ท วัตถุดิบส่วนใหญ่ที่ใช้ ได้มาจากการ นำเอาผลผลิต, ผลิตภัณฑ์ ในชุมชนมาดัดแปลงเป็นอาหารเพื่อเป็นการส่งเสริม อาชีพและรายได้ให้กับชุมชนอีกทางหนึ่ง นอกจากนี้เรายังได้คัดสรรวัตถุดิบคุณภาพเพื่อนำมาประกอบอาหาร อีกทั้งการปลูกผักออร์กานิกส์เองในบริเวณ บ่อเกลือ วิว รีสอร์ท เพื่อที่เราจะได้มั่นใจว่าผักที่นำมาใช้นั้นเป็นผักที่ปลอดสารพิษ 100%

ที่มาของ "ร้านปอง ซา"

ปองซา แปลว่า “กินข้าว” ซึ่งเป็นศัพท์ภาษาของ “ชนเผ่าลั๊วะ” ซึ่งเป็นชนเผ่าดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ในอำเภอบ่อเกลือมานานจะสังเกตุเห็นได้จากภาพวาดฝาผนังวัดภูมินทร์และ วัดหนองบัว ในจังหวัดน่านจะมีผู้หญิงมวยมัดผม ด้ายที่ม้วนขอด รัดผูกเอาไว้ เป็นลักษณะโดดเด่น “ชาวล๊วะ” หรือ “ชาวไปร” ที่มีภาษาพูดเป็นของตัวเองและตั้งรกรากอยู่เทือกเขา ภูคาและอำเภอบ่อเกลือมานานกว่าจะตั้งนครน่านอีกในยุกต์ที่ความเจริญเข้ามาถึงในยุกต์ปัจจุบันทำให้วิถีชีวิตเปลี่ยนไปมากคนที่เข้ามาอยู่ใหม่หรือคนพื้นราบเขามาอยู่ทำไห้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายด้านทำไห้ชาวล๊วะลดความสำคัญและเกิดการแบ่งที่ทำกินกันมากขึ้นจึงทำไห้ชาวล๊วะบางกลุ่มที่รับสภาวะของโลกปัจจุบันไม่ได้มีการอพยพ เข้าอยู่ป่าหรือเขตุพื้นที่อุทยานมากขึ้นที่มีการบุกรุกพื้นที่ป่าสงวนต่างๆหรือการทำไร่เลื่อนลอยนั้นเอง ข้าพเจ้าเกิดและโตในพื้นที่และได้เข้าไปสัมผัสกับวิถีชาวบ้านที่เป็นชนเผ่าถึงรู้ถึงปัญหาคือคือพื้นที่ทำกินไม่พอ
ข้าวไร่ คือหัวใจสำคัญเผือกมันคืออาหารเสริม การเกษตรแบบออแกนิก ร้อยเปอร์เซ็นชาวบ้านจะตัดไม้และเผาเพื่อเป็นอาหารของพืชไร่ต่างๆเป็นต้นข้าวเป็นหลักอาหารให้งานแค่ปีเดียวพอปลูกได้หนเดียวคนก็ไร้ปุ๋ยของพืชเลยต้องอพยพ ไปแหล่งใหม่ต่างไปเรื่อยๆทั้งไห้ป่าที่เคยปลูกต้นหญ้าต้นไม้ขึ้นแล้วจึงมาเวียนมาทำใหม่ทุกๆ3ปีในขณะที่ต้นไม้กำลังโตประกอบกับทางรัฐบาลเร่งประกาศให้พื้นที่ป่าเป็นพื้นที่อุทยานและอนุรักษ์ช่วงหลังเลยต้องมีปัญหาเรื่องพื้นที่ทำกินอยู่บ่อยๆประกอบกับพื้นที่ป่าที่เริ่มเสื่อมโทรมเรื่อยๆ
การได้กลับมาเมืองน่านคราวนี้ที่บ่อเกลือได้ตั้งเป้าหมายและความตั้งใจไว้ว่า ลองเอา “บ่อเกลือ วิว” เป็นตัวทดลอง ทฤษฏีความคิดของตัวเองคือถึงต้นทุนเดิมที่มีอยู่เอามาปรับเปลี่ยนให้เข้ากับ ปัจจุบันและประสบการณ์ที่ผ่านมาที่ได้ตระเวนไปทั่วทุกจังหวัดของภาคเหนือ อีสาน ตะวันออกและตก ของประเทศไทย และได้ทดลองอาศัยอยู่หลายๆเมือง ทั้ง สิงคโปร มาเลเซีย อินโดนีเชียร์(บาหลี)หลายๆเขตของลาว(เวียงจันทร์ วังเวียง หลวงพระบาง)กัมพูชา หลวงพระบาง อยู่นานที่ สุดต้องการจะเรียนรู้มรดกโลกและประเทศออสเตรเลียอยู่เกือบทุกเมืองเมืองละสุดท้ายตกลงเลือกบ่อเกลือบ้านเกิดจะกลับมาพัฒนา
แบกความตั้งใจ เนื่องจากกลับมาน่านคราวนี้มีความตั้งใจจะช่วยพัฒนาที่นั้นเต็มกำลังความสามารถ ตั้งใจอันดับแรกจะดึงเอาชนเผ่าล๊วะใต้เป็นลักษณะเด่นของเราเริ่มต้นด้วยให้วัสดุแบบชาวล๊วะมาประยุกต์ใช้ทั้งโครงการเช่นไม้ไผ่สานเสาตั้งเรือนมุงหญ้าคา อุปกรณ์เครื่องใช้ เน้นงานจักรสานจากชุมชนรูปถ่ายต่างๆจะถ่ายทอดวิถีชีวิตและความงดงามที่อยู่รอบๆตัวของชาวล๊วะ ตั้งชื่อร้านอาหารว่า “ปอง ชา” ที่แปลว่า “กินข้าว” หลังจากนั้นค่อยๆหาวัตถุดิบที่เป็นต้นทุนเดิมของชาวล๊วะมาดัดแปลงให้เป็นอาหารที่เสิร์ฟที่ร้าน “ปอง ซา” และผลที่ตอบรับคือ นักท่องเทียวบริโภคผลิตภัณฑ์ต่างๆของชาวล๊วะ อาหาร แหล่งท่องเที่ยว เครื่องจักรสาน โดยเฉพาะอาหารที่นำมาประยุกต์หลากหลายรูปแบบทำให้เกิดตลาดชุมชนที่เข้มแข็งขายผลิตภัณฑ์จากไร่ เช่น ข้าวเหนียวดำ มะแคว่น, งาดำ, แตงน้ำข้าว เผือกหลายชนิด ข้าวเหนียวใร่ข้าวเจ้าไร่ ขิง สมุนไพรพื้นบ้านเน้นไห้สื่อมาถ่ายทำรายการทีวี หนังสือ คอลัมป์ นิตตยสารต่างๆ ภาพยนตร์ อาศัยใช้ดีกรีจากเคยเป็นเชฟในโรงแรมดังในกรุงเทพฯ และเรียนสถาบันอาหารที่เชื่อถือได้ในกรุงเทพทำให้มีความเชื่อถือของผู้บริโภคประกอบกับการตั้งเป้าไว้ว่าอยากจะช่วยสนับสนุนโครงการหลวงต่างๆโดยเฉพาะโครงการหลวงภูฟ้าโครงการในพระราชดำริ ของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี และช่วยสนับสนุนชุมชนเลยเกิดร้านอาหารปองชาขึ้นมาระยะเวลา 7 ปีทำให้ข้าพเจ้าตระหนักทุกรายระเอียดว่าเมนูอาหารแต่ละเมนูในร้านปองซาจะต้องทำเพื่อความยังยืนของชาวบ้านเป็นหลักเช่นกัน

---- ทวน อุปจักร์----
เจ้าของร้านอาหาร ปอง ซา @ บ่อเกลือ วิว รีสอร์ท, น่าน