ประวัติความเป็นมา
ประมาณก่อน พ.ศ. 2400 ลักษณะพื้นที่ของวัดเป็นเนินดิน ทิศตะวันออก ติดกับท้องนาเป็นที่ราบลุ่ม ใช้เพาะปลูกข้าวในฤดูฝน หน้าแล้งเป็นที่ัผักผ่อนหย่อนใจ ชมกีฬาแข่งว่าว ฯลฯ ทิศใต้ ติดกับโรงเจ และมีทางน้ำไหลผ่านในฤดูฝน น้ำจะไหลลงสู่หนองต้นโพธิ์ด้านทิศตะวันตก ทิศตะวันตก ติดกับหนองน้ำต้นโพธิ์ ซึ่งยาวไปตลอดแนวเขื่อนของวัด ปัจจุับันเป้นถนนเจตน์จำนง ทิศเหนือ เดิมเป็นทางเกวียนสาธารณะระหว่างวัดนอก กับวัดเครือวัลย์ ปัจจุบันเป็นถนนโพธิ์ทอง
ชื่อวัด เดิมชาวบ้านเรียกว่า วัดสวนมะม่วงนอกบ้าง วัดต้นมะม่วงนอกบ้าง ทั้งนี้คงมีต้นมะม่วงอยู่มากมายนั่นเอง ต่อมาเรียกนาน ๆ ไป เหลือเพียง "วัดนอก" คงเนื่องจากต้นมะม่วงถูกตัดโค่นจนหมดและอีกประการหนึ่ง คงตั้งอยู่ห่างจากหมู่บ้านพอสมควร
พ.ศ. 2409 ได้รับประกาศตั้งเ็ป็นวัดในพระพุทศาสนาชื่อว่า วัดนอก